Sot, Leonardo da Vinci është i njohur për të qenë një nga polimatët më të shquar të Rilindjes – por në fund të shekullit të 15-të, artistit, shpikësit dhe gjeniut të gjithanshëm ende iu desh të kërkonte punë si ne të tjerët.
“CV” e Leonardo da Vinçit, në 1482 për Dukën e Milanos, ishte më shumë se thjesht një rezyme – ishte një kryevepër e vetëpromovimit. Marketingu nuk është më vetëm për koorporatat e mëdha, por edhe për personin mesatar që dëshiron të marrë atë që meriton. Nga një botë dhe treg që mund të jetë i mbushur me nepotizëm dhe padrejtësi, ndoshta një nga njerëzit më të zgjuar që ka ecur ndonjëherë në tokë mund të na ndihmojë sadopak drejt qëllimeve tona.
Nuk ka motivim më të mirë se sa të dëgjosh që një gjeni i kalibrit te Leonardo Da Vincit, kishte nevojë te shkruante një CV, dhe që dhe ai si ne, duhet të kalonte lloj-lloj peripecirash për të gjetur një punë. Mbas motivimit duhet sërisht të mësojmë. Nuk ishte thjeshtë një listë e thatë e aftësive dhe arritjeve, por një paraqitje magjepsëse e gjeniut të tij të shumanshëm. Ishte një risi e vetëpromovimit dhe ka ndikuar në mënyrë të drejtpërdrejtë se si mendojmë për të shfaqur aftësitë tona.
- Përshtatur për audiencën: Ai nuk renditi vetëm aftësitë e tij, ai vuri në pah atë që Duka i Milanos kishte nevojë veçanërisht – inxhinierinë ushtarake dhe armatimin. Ai përmendi ndërtimin e urave, katapultave dhe karrocave të blinduara, duke treguar vlerën e tij të mundshme në kohë lufte.
- Gjerësia e aftësive: Duke u fokusuar në prioritetet e Dukës, ai përmendi me delikatesë anën e tij artistike, duke thënë se mund të pikturonte “në vaj, tempera dhe qymyr”, duke lënë të kuptohet për talentin e tij përtej ushtrisë.
- Vetëbesimi dhe vetëpromovimi: Nuk ishte i turpshëm! Ai mburrej me besim për aftësitë e tij, duke pretenduar se ishte superior ndaj të gjithë artistëve dhe inxhinierëve të tjerë. Ndonëse e guximshme, padyshim që tërhoqi vëmendjen e Dukës, sepse ai punoi per të.
- Inovacioni dhe të menduarit përpara: Ai nuk ofroi vetëm aftësi ekzistuese, por propozoi ide novatore, si ndërtimi i kanaleve dhe projektimi i urave të lehta e të lëvizshme. Kjo tregoi mendjen e tij krijuese dhe aftësitë për zgjidhjen e problemeve.
- Intriga dhe mister: Ai e përfundoi letrën me një ofertë të pazgjidhur, duke thënë se nuk do të zbulonte disa shpikje derisa të takonte Dukën personalisht. Kjo krijoi kureshtje dhe e la Dukën të kërkonte më shumë. Deri në një takim
“CV” e Leonardos nuk ishte thjesht një listë kualifikimesh; ishte një rrëfim bindës që e pikturoi atë si një aset me shumë talente, novatore dhe të domosdoshme. Është një shembull nga i cili mund të mësojmë të gjithë, edhe në tregun e sotëm të punës!
Me letrën e DaVinçit ishte përfshirë edhe një lirë argjendi e krijimit të tij, e skalitur në formën e kokës së një kali. Ai i referohet lirës në pikën e njëmbëdhjetë të misionit të tij, përkthimi i së cilës shfaqet më poshtë (një kopje e dixhitalizuar e letrës origjinale) :
“Zoti më i shquar, duke pasur parasysh tani mjaftueshëm ekzemplarët e të gjithë atyre që e shpallin veten krijues të aftë të instrumenteve të luftës dhe se shpikja dhe funksionimi i instrumenteve në fjalë nuk janë asgjë të ndryshme nga ato në përdorim të përbashkët: do të përpiqem, pa paragjykuar asnjë një tjetër, t’i shpjegohem Shkëlqesisë suaj, duke i treguar zotërisë suaj sekretin tim dhe më pas duke u ofruar atyre me kënaqësinë dhe miratimin tuaj më të mirë që të punojnë me efekt në momentet e përshtatshme për të gjitha ato gjëra që pjesërisht do të përmenden shkurtimisht më poshtë.
- Unë kam një lloj urash jashtëzakonisht të lehta dhe të forta, të përshtatura për t’u mbajtur më lehtë dhe me to mund t’i ndjekësh dhe në çdo kohë t’i ikësh armikut; dhe të tjera, të sigurta dhe të pathyeshme nga zjarri dhe beteja, të lehta dhe të përshtatshme për t’u ngritur dhe vendosur. Gjithashtu metodat e djegies dhe shkatërrimit të atyre të armikut.
- Unë e di se si, kur një vend është i rrethuar, të nxjerr ujin nga llogoret dhe të bëj një shumëllojshmëri të pafund urash, rrugësh të mbuluara, shkallë dhe makina të tjera që u përkasin ekspeditave të tilla.
- Nëse, për shkak të lartësisë së brigjeve, ose fuqisë së vendit dhe pozicionit të tij, është e pamundur, kur rrethoni një vend, të përfitoni nga plani i bombardimit, unë kam metoda për të shkatërruar çdo shkëmb ose një tjetër. kala, edhe sikur të ishte themeluar mbi një shkëmb etj.
- Përsëri kam lloje mortajash; më i përshtatshëm dhe i lehtë për t’u bartur; dhe me këto mund të hedh gurë të vegjël që pothuajse i ngjajnë një stuhie; dhe me tymin e këtyre i shkaktojnë armikut tmerr të madh, në dëm dhe hutim të madh të tij.
- Dhe nëse lufta duhet të jetë në det, unë kam lloje të shumta makinerish më efikase për sulm dhe mbrojtje; dhe anije që do t’i rezistojnë sulmit të armëve më të mëdha dhe pluhurit dhe tymrave.
- Kam mjete dhe rrugë të fshehta e të dredha-dredha, të bëra pa zhurmë, për të arritur në një vend të caktuar, edhe nëse do të duhej për të kaluar nën një llogore ose një lumë.
- Unë do të bëj qerre të mbuluara, të sigurta dhe të pagoditshme, të cilat, duke hyrë në mesin e armikut me artilerinë e tyre, nuk ka trup aq të madh njerëzish që do t’i thyenin. Dhe pas këtyre, këmbësoria mund të ndiqte krejt të padëmtuar dhe pa asnjë pengesë.
- Në rast nevoje do të bëj armë të mëdha, mortaja dhe municione të lehta të tipit të imët dhe të dobishëm, të tipit të zakonshëm.
- Aty ku operacioni i bombardimeve mund të dështojë, unë do të sajoj katapultë, mangonel, trabocchi dhe makineri të tjera me efikasitet të mrekullueshëm dhe jo të përdorimit të zakonshëm. Dhe me pak fjalë, sipas shumëllojshmërisë së rasteve, mund të sajoj mjete të ndryshme dhe të pafundme sulmi dhe mbrojtjeje.
- Në kohë paqeje besoj se mund të jap kënaqësi të përsosur dhe të barabartë me çdo tjetër në arkitekturë dhe përbërjen e ndërtesave publike dhe private; dhe në drejtimin e ujit nga një vend në tjetrin.
- Unë mund të bëj skulpturë në mermer, bronz ose baltë, dhe gjithashtu mund të bëj në pikturë çfarëdo që mund të bëhet, si dhe çdo gjë tjetër, qoftë ai.
Përsëri, kali i bronztë mund të merret në dorë, i cili do të jetë për lavdinë e pavdekshme dhe nderin e përjetshëm të princit, babait tuaj të kujtimit të lumtur dhe të shtëpisë së shquar të Sforzës.
Dhe nëse ndonjë nga gjërat e sipërpërmendura i duket dikujt si e pamundur ose e pamundur, unë jam shumë i gatshëm ta bëj eksperimentin në parkun tuaj, ose në çdo vend që mund t’i pëlqejë Shkëlqesisë suaj – të cilës i komentoj me përulësinë më të madhe, etj.”
Do të vini re se Da Vinci nuk reciton arritjet e kaluara. Ai nuk e përmend pikturën e altarit për kapelën e Shën Bernardit; ai nuk ofron një listë të bombave të mëparshme që ai ka ndërtuar; ai nuk përmend punësimin e tij të mëparshëm në studion e artistit Andrea di Cione.
Jo, nuk bën asnjë nga këto, sepse ato kanë të bëjnë me arritjet e tij dhe jo me nevojat e Dukës.
